Dişi Tony Jaa ve Çikolata

Prachya Pinkaew ismi birçok insan için olumlu bir referans olmaya başladı. İsminden çıkaramayanlara hemen hatırlatayım: Ong Bak ve Tom Yum Goong filmlerinin yönetmeni; kendinden önce bir dublör ve de yan rol adamı olan Tony Jaa gibi bir aksiyon yıldızını film dünyasına kazandıran adam. Tayland'taki başarılı ve para kazandıran duruşuyla, Hollywood'a dahi transfer oldu. Kevin Bacon ve Djimon Hounsou'nun oynadığı Elephant White filmini çevirdi. İşte bu filmden önce 2008'de çevirdiği film ise Chocolate.

Genel stil olarak yönetmenin duruşu şu: "Konunun orijinalliği veya tutarlılığı hiç önemli değil. Bir dövüş filmi çekiyorsan, dövüşçün inanılmaz tehlikeli hareketler yapmaktan gocunmayacak ve sıradanlığı güzel görüntü yönetimin eşliğinde telâfi edeceksin. Standart bir oyunculuk da çıkardın mı, tamamdır." Bu kendi sözleri değil tabi, ama emimin filmin "lastik kızı"; yıldızı Jee-Ja Yanin'e bunu söylemiştir. Ong-Bak'ta köyden çalınan heykel kafası için, Tom Yum Goong'ta boynuzu için öldürülen fili (!) için yola çıkan Tony Jaa'nın yerini bu sefer, eskiden belâlı bir kadın olan annesinin hastalığı için "kıç tekmeleyen" Zen almış.

Zen otistik olarak doğup, dövüş filmlerini çok dikkatle izleyerek kendini geliştiriyor. Bruce Lee, Jackie Chan, Tony Jaa ve Sony Chiba izliyor bol bol. Daha ufak yaşta sezgileri gelişiyor. Annesi ise mafya için çalışan eski bir tövbeli. Tabi hastalanınca, kızı ve aklı evvel arkadaşı Moom annesinin eski tahsilat defterini bulup bir bir mekanlara gidip paralarını almaya çalışıyorlar. Herkes de gönüllü olmuyor elbet. Daha sonra eski hesaplaşmalar da boy gösteriyor ve olaylar büyüyor. Mafya ve travesti (kılıklı?) üyeleri (!) olaya karışıyor. Bundan dahasını anlatmaya gerek yok konu olarak. Çünkü gerisinde konu yok, direk aksiyon! (tutmayın küçük yengeyi)

Önce Bruce Lee, sonra Jackie Chan ve son olarak da Ong Bak ve Tom Yum Goong'daki Tony Jaa'nın farklı Tayland boksuna özgü izler taşıyan melez stilini aynen kendine adapte eden Zen (Jee-Ja Yanin), zaman zaman inanılmaz estetik dövüş figürleri gösteriyor. Pinkaew'in diğer filmlerini beğenenler bunu da beğeneceklerdir. Filmdeki figürasyon emekçileri kendini parçalıyor resmen. Demirlerin üstüne atılıyorlar, yüksek binalardan düşüyorlar, bıçaklar ve satırlarla burun buruna geliyorlar. Sonunda kamera arkası sahneleri vardı. Yaralananlar, hastaneye kaldırılanlar falan sürüsüne bereket.  Başrol oyuncusu Jee-Ja'nın elinden, kafasından çıkan cam parçalarını görüyorsunuz, burnuna gelen tekmelerle acı çektiğini görüyorsunuz. Pinkaew'in fazla kesme (cut montaj) kullanmadan ve kamerayı dairesel döndürerek oluşturduğu montaj da sahnelerin gerçekliğini kanıtlıyor. Dövüş kareografileri iyi, dövüş filmi sevenleri de memnun edecektir. Kendi janrı içinde iyi sayılır. Total Film dergisi en iyi 50 kung-fu filmi başlığında 22'inci sıraya oturtmuş filmi.

Filmin adı niye Çikolata hiçbir fikrim yok. Ara sıra bonibon yiyordu Zen, belki ondandır. Türkçe başlığı Öfke olarak seçilmiş. (Alternatif uluslararası ismi de Öfke / Fury) Ayrıca konu-komşuya teyze-amca deme muhabetti tüm Asya'da yaygın herhâlde. Son sözüm, filmin seyir zevki olduğu ama senaryo olarak zayıf olduğu.

• Orijinal adı: Chocolate
• Türkçe adı: Öfke
• Yönetmen: Prachya Pinkaew
• Yapım yılı: 2008
• Oyuncular: Jee-Ja Yanin (Zen), Hiroşi Abe (Masaşi), Ammara Siripong (Zin), Pongpat Wachirabunjong (8 numara), Dechawut Chuntakaro (Prischilla), Taphon Phopwandee (Moom)
• Tür: Aksiyon / Dövüş
• Yapım: Tayland
• Dil: Taylandça / Japonca
• Kişisel Puan (Kaan Kavuşan): 3 orta.
• Hangi filmleri seven bunu da sever?: Ong-Bak ve Tom Yum Goong.