Knowing / Kehanet

FİKRİ BAYAT, TEKNİĞİ TAZE

Alex Proyas sevdiğim bir yönetmen olmuştur her zaman. Dark City'yi oldukça özgün ve kült bir film olarak görürüm. The Crow da aynı şekilde. I, Robot... kalitesi bunlardan düşük olsa da keyifli seyirlikti. Yönetmenin 2009 yılında çevirdiği son filmi Knowing'i yeni izleyebildim. (Askerdeydim çıktığında)

Film küçük bir kızın kulağına fısıldanan kehanetlerle başlıyor. Kız, klişe kafayı yemiş, kofrası yanmış, tahtası eksik çaresiz kızlardan. Bu sırada öğretmeni 50 sene sonra okunmak üzere gömülmesi planlanan zaman kapsülüne koyulmak üzere bir şeyler çizmesini istiyor. Kız sadece sayılar yazıyor, yine de kapsüle koyuyorlar. 50 sene sonraysa bu 'şifreli' numaralar filmdek Nicolas Cage'in canlandırdığı karakterin oğlunun eline geçiyor.

Gördüğünüz üzere bundan sonra Nicolas Cage felaketten felakete koşacak, engellemeye, kurtarmaya, tanık olmaya çalışacak. Son derece klişe bir senaryo olmasına rağmen Alex Proyas yine burada ustalığını konuşturuyor. Teknik ve yönetmenlik açısından iyi kotarılmış sıradan sahnelere, yine teknik ve yönetmenlik açısından üstün 'felaket sahneleri' eşlik ediyor.

Cage bu sefer o overactın kralını yapan adam kılığında değil. Daha donuk, daha tutarlı. Ama yine oğluyla 'özel hareketi' olan bir baba klişesinin dibine kadar gömülmüş.

---spoiler---

Alex Proyas'ın sadece bir 'melek-kıyamet' filmi ortaya koymacağını başından beri bildiğim için, o uzaylı temasını zaten arıyordum. Çocuklarımız da Adem ve Havva gibi Cennet Bahçesi'ne, Ab-ı Hayat'ın yanına bırakılıverdiler ve 'dini metinler' döngüsünün başına döndük...

---spoiler bitti---

İzlenmesinde bir sakınca yoksa da, izlenmese de olur klasmanında bir film ama özellikle düşen uçak ve tren sahnesinin ardından kurulan post-apokaliptik ortama bir göz atılsa olabilir yani...