Bir keresinde California'da bir dişçiye gidip diş taktıracağını söylediğinde beni fena halde korkutmuştu. Trane iki ses birden üfleyebiliyordu ve ben bunun nedeninin o eksik diş olduğunu sanıyordum. Ona sesini veren şey o dişin eksik oluşuydu. Dişçiye gideceğini söylediğinde paniğe kapılmıştım. Dişçi ile randevusunun prova saatine denk geldiğini söyledim ona. Randevusunu erteleyebilir miydi? "Olmaz" demişti, "olmaz moruk, provaya gelemeyeceğim. Dişçiye gitmem gerek." Ne tür bir şey taktıracağını sordum, "Sabit," dedi. Takıp çıkarılabilen cinsten bir şey yaptırması için ikna etmeye çalıştım; bu şekilde, çalmadan önce dişi çıkarabilirdi. Deliymişim gibi bakmıştı bana. Dişçiye gitti ve bir piyano gibi döndü, sürekli sırıtıyordu. O gece ilk solomu çaldım ve Philly Joe'nun yanına gidip Trane'in çalmasını bekledim, neredeyse ağlayacaktım, çünkü kendini mahvettiğinden emindim. Ama her zaman yaptığı gibi cümlelerini üflemeye başlayınca bir orospu çocuğu gibi rahatlamıştım moruk!
(Miles - Otobiyografi, AFA Yayıncılık, sf. 244)
Yorumlar