(...) Şu anda çok sevdiğim bir yeğen büyütüyorum. Biraz dünyayı gezmek istiyorum. Bu işlerim bitsin, hayatta kalırsam hızlanırım yine. Çünkü o zaman kaybedecek bir şeyim yok. Yeğenim de büyümüş olur.
Şimdi kaç yaşında?
İlkokul üçte, 10 yaşında. İki yeğenim var aslında da, biri daha iki yaşında. Öteki şöyle bir 17-18 yaşına gelsin, dayıyı bir reddetsin... Onu kocaman bir delikanlı olarak görmek istiyorum. O yüzden hız yapmak istemiyorum. Ben dayımı Ceyhun'un yaşındayken, erken kaybettim. Dayılar önemlidir. O acıyı yaşasın istemiyorum. Kız arkadaşıyla dayıya kaçamağa gelsin ya da dayıyla bir kadeh bir şey içsin. (...)
Roll, sayı 118, mayıs 2007, sayfa 23-24
Yorumlar